Om de uitdaging van langere onderwaterexpedities aan te gaan, creëerde Rolex in 1967 de Oyster Perpetual Sea Dweller. De Sea-Dweller is speciaal ontworpen voor saturatieduiken. Dankzij het heliumventiel is hij opgewassen tegen de decompressie tijdens het opstijgen en doorstaat hij de terugkeer naar het wateroppervlak, de laatste fase van het diepzeeonderzoek.
Bij zijn lancering in 1967 was de Sea Dweller gegarandeerd waterdicht tot een diepte van 610 meter en vanaf 1978 tot 1.220 meter. Hij beschikt over alle kenmerken van het moderne duikhorloge.
De Sea Dweller werd gebruikt bij de eerste grote experimenten met onderwaterverblijven als onderdeel van het Tektite-programma, dat in 1969 gezamenlijk door de NASA, de Amerikaanse marine en de Amerikaanse regering werd opgezet. Zo werd het horloge in de praktijk getest.